Άρθρο Κόλκα: Μία αλλαγή που φώναζε, μία χρονιά που μπορεί να σωθεί
Αλήθεια τι είναι χειρότερο; Να μη παραδεχτείς το λάθος σου και να συνεχίζεις να προχωράς χωρίς να πιστεύεις την ίδια σου την επιλογή ή να το παραδεχτείς και να παλέψεις για να το διορθώσεις; Φυσικά το δεύτερο είναι το σωστό, μέσα στο λάθος της αρχικής επιλογής.
Το θέμα είναι να δούμε γιατί ο ΠΑΟΚ αξιολόγησε τόσο άμεσα ανεπαρκή τον Στανόγιεβιτς. Και αν υπήρχε η δυνατότητα να αποφύγει αυτή την επιλογή. Εννοείται πως είχε την δυνατότητα από ένα και μόνο επιχείρημα. Παίζει κάτι διαφορετικό από αυτό που έπαιζε η ομάδα με τον Ίβιτς. Τόσο απλά.
Ο Στανόγιεβιτς κρίθηκε ανεπαρκής για πολλούς λόγους. Όλα τα μηνύματα που ερχόντουσαν από το αγωνιστικό τμήμα ήταν αρνητικά. Ο τρόπος δουλειάς του κυρίως. Αυτό που βλέπαμε στο γήπεδο, συνέβαινε και στη καθημερινότητα. Ένα πραγματικό τίποτα.
Από όλα όσα έμαθα, αυτό που δεν το είχα ξανασυναντήσει ήταν η στρατηγική των προπονήσεων. Μία ομάδα φορτσάρει στο βασικό στάδιο της προετοιμασίας και επιστρέφει στη βάση της για να ρίξει ρυθμούς και να προετοιμαστεί για τα επίσημα παιχνίδια.
Φέτος ζήσαμε το εξής. Μία ομάδα χαλαρή στο βασικό στάδιο της προετοιμασίας, με έξι ρεπό όταν τα περισσότερα που είχαμε ζήσει ήταν δύο. Για να μη μπερδευτούμε όχι έξι ρεπό ημέρας, αλλά μισά. Δεν γινόταν η πρωινή προπόνηση. Που και πάλι για προετοιμασία ήταν πολλά.
Όταν τον ρωτήσαμε μας είπε πως η ομάδα είναι κουρασμένη από πέρυσι και πρέπει να προσέχει. Δεκτό. Έχει μία λογική όπως και να το κάνουμε.
Αυτό που δεν είχε καμία λογική, ήταν η λειτουργία της ομάδας όταν επέστρεψε στην Ελλάδα. Με 20 βαθμούς Κελσίου πάνω και με τους πρώτους επίσημους αγώνες να πλησιάζουν, ξεκίνησαν οι διπλές προπονήσεις και οι μεγάλες εντάσεις.
Τραυματίας ο Λεβέκ, τραυματίας ο Κάνιας, ο Κρέσπο το ίδιο μάλλον, αρκετοί με μικροενοχλήσεις και μία ομάδα να μη μπορεί να κουνηθεί.
Ότι άλλο κι αν μου έχουν μεταφέρει δεξιά κι αριστερά, δεν αγγίζει την σοβαρότητα του θέματος που προκαλεί η συγκεκριμένη διαχείριση. Και θεωρώ πως αυτή δημιούργησε ένα κλίμα απόγνωσης μέσα στην ίδια την ομάδα που αναρωτιόταν αν αυτό που ζει είναι πραγματικό ή εφιάλτης.
Η περίπτωση Στανόγιεβιτς ήταν τέτοια που για πρώτη φορά ενώθηκε ο μηχανισμός του ΠΑΟΚ. Αδέρφια όλοι τους. Εκθέσεις, ριπόρτ κόντρα ριπόρτ προς τον μεγαλομέτοχο για το ότι δεν πάμε πουθενά με αυτόν. Και αφού ο Μίχελ ως αθλητικός προϊστάμενος και το διοικητικό συμβούλιο πήραν την ευθύνη πάνω τους, δεν υπήρξε κανένα θέμα. Ο Στανόγιεβιτς απομακρύνθηκε άμεσα και το μοναδικό ερώτημα που θα αιωρείται για πάντα, είναι γιατί δεν λειτούργησε με τέτοια αντανακλαστικά ο ΠΑΟΚ όταν προσλήφθηκε.
Και τώρα το μπαλάκι πάει στον Ράζβαν Λουτσέσκου. Πρώτα απ όλα ο Ρουμάνος ήταν ξύπνιος και δεν έκλεισε πουθενά. Ήταν η πρώτη επιλογή του ΠΑΟΚ, του Ολυμπιακού και της ΑΕΚ, αν στράβωνε το πράγμα. Και αυτό δεν το γράφω τυχαία.
Εγώ μία ένσταση είχε με τον Ρουμάνο, αλλά την είχα πριν διαλέξει ο ΠΑΟΚ προπονητή. Πλέον μου φαίνεται Μουρίνιο.
Ο προβληματισμός μου είχε να κάνει με το ότι στην Ξάνθη που τον έμαθα και έχοντας εικόνα από το Ραπιντ – ΠΑΟΚ, έβλεπα μία ομάδα με έξοχη αμυντική οργάνωση, πίστη στο πλάνο, αλλά όχι ιδιαίτερους αυτοματισμούς στην επίθεση.
Θεωρώ την Ξάνθη μία πολύ διαφορετικά δομημένη ομάδα από τον ΠΑΟΚ και δεν ήμουν σε θέση να αξιολογήσω το τι μπορεί να καταφέρει σε μία άλλη λογική. Όλοι όσοι μίλησα μου είπαν πως αυτό το στυλ παιχνιδιού ήταν η προσαρμογή του ρόστερ της Ξάνθης. Και πως ο τρόπος που δουλεύει είναι εξαιρετικός.
Μετά από κουβέντες που έχω κάνει καιρό τώρα, είτε σε επίπεδο ρεπορτάζ τις τελευταίες μέρες, είτε σε καφέ που πέτυχα παίκτες του, κατέληξα πως ο Λουτσέσκου είναι ένας μεθοδικός κανονικός προπονητής, λάτρης της τακτικής ισορροπίας, λέξης που χρησιμοποίησε και στις σημερινές του δηλώσεις.
Επίσης, δεν μπορείς να τον χαρακτηρίσεις αδιάφορη προσωπικότητα. Προσωπικά μου γύρισε το μάτι δέκα φορές στη Τούμπα, γνωρίζοντας πως συμμετέχει στο παιχνίδι και το οδηγεί ακόμη και με τεχνητές εντάσεις στα μέτρα του. Είχε και τον Κασναφέρη δίπλα του βέβαια, ο οποίος και που αναπνέει μου ανεβάζει το αίμα στο κεφάλι αλλά είναι άλλη κουβέντα αυτή. Σίγουρα ο πάγκος μας θα έχει μεγαλύτερο νεύρο από προηγούμενες χρονιές.
Παίζει καθαρό 4-2-3-1, κάτι που μπορεί να υποστηρίξει το ρόστερ του ΠΑΟΚ σήμερα. Και δεν αλλάζει κανένας προγραμματισμός αφού ότι παίκτες ήταν να πάρουμε αυτούς θα πάρουμε.
Προφανώς και τα θέλω του Λουτσέσκου είναι η τακτική πειθαρχία και το σωστό πρέσινγκ, άρα οι παίκτες που δεν το κάνουν θα έχουν σε βάθος χρόνου θέμα.
Νομίζω πως οι έξι μέρες που θα έχει υπό τον έλεγχό του την ομάδα είναι λίγες, αλλά μπορεί να δουλέψει πέντε βασικά πράγματα για να καλύψει την τακτική αδυναμία που εμφανίζει φέτος αυτή. Όσο για τα τρεξίματα, θα πρέπει να πετύχει ένα μικρό θαύμα για να τη φρεσκάρει.
*sdna.gr
loading...
Δεν υπάρχουν σχόλια: