Επίθεση με βιτριόλι: Συγκλονίζει η Ιωάννα Παλιοσπύρου στην κατάθεσή της
Ένα τέταρτο πριν τις 10:00 άρχισε η κατάθεση της Ιωάννας Παλιοσπύρου ενώπιον του Μικτού Ορκωτού Δικαστηρίου της Αθήνας, στην πρώτη μέρα (ουσιαστικά) της δίκης για την επίθεση με βιτριόλι που δέχτηκε στις 20 Μαΐου 2020 στην Καλλιθέα.
Ο πρόεδρος στην έναρξη της διαδικασίας είπε στην Ιωάννα Παλιοσπύρου: «αν αισθανθείτε δυσφορία, ενημερώστε». Σήμερα (30.09.2021) παρούσα στο δικαστήριο είναι και η κατηγορούμενη, η γυναίκα που 16 μήνες μετά δεν έχει αποκαλύψει γιατί έριξε βιτριόλι στο θύμα.
Η δράστις, που έφτασε εν κρυπτώ στο δικαστήριο μπήκε από την πίσω πόρτα, κάθεται στην πρώτη σειρά των καθισμάτων στη δεξιά πλευρά της αίθουσας και δεν έχει κοιτάξει καθόλου την Ιωάννα.
Η κατάθεση της Ιωάννας Παλιοσπύρου
Η Ιωάννα άρχισε να περιγράφει τι συνέβη το πρωινό της 20η Μαΐου.
«Σηκώθηκα για να πάω στη δουλειά μου και ήμουν στην είσοδο της πολυκατοικίας των γραφείων. Πάτησα το κουμπί του ασανσέρ και περίμενα να κατέβει. Κοιτούσα προς το κάτω περιμένοντας. Άκουσα κάποιους θορύβους. Δεν έδωσα σημασία. Σκέφτηκα ότι μπορεί να είναι η καθαρίστρια ή κάποιος άστεγος. Καθώς περίμενα το ασανσέρ εμφανίστηκε μπροστά μου μια γυναίκα, σήκωσα το βλέμμα και με κοίταξε στα μάτια. Μου μου έριξε το βιτριόλι που εκείνη τη στιγμή δεν κατάλαβα τι ήταν και έφυγε τρέχοντας. Θέλω να σας πω ότι λούστηκα με αυτό το υγρό, το ένιωσα παντου πάνω μου. Ημουν παντού στο σωμα μου λουσμένη και κατευθείαν μου ήρθε η μυρωδιά. Το πρωτό πράγμα ήταν να τρέξω για κάποια βοήθεια. Θυμήθηκα ότι είχε φαρμακείο δίπλα και έτρεξα προς το φαρμακείο. Οι πόνοι ήταν φρικτοί, δεν έβλεπα καθόλου από το ένα μάτι. Μπήκα μέσα στο φαρμακείο ουρλιάζοντας οι άνθρωποι δεν καταλάβαιναν τι έλεγα πανικοβλήθηκαν. Τους έλεγα δώστε μου λίγο νερό πεθαίνω βοήθεια φώναζα. Πήγα στο νιπτήρα έριχναν νερό. Τα μαλλιά μου πέφτανε μέσα στο νιπτήρα. Έπιαναν το προσωπό μου και καταλάβαινα ότι καιγόμουν, έλιωνα.Φώναζα για βοήθεια, οι άνθρωποι τρόμαζαν. Καταλάβαινα ότι εκείνη τη στιγμή κάτι χάνω. …Κάλεσαν σε βοήθεια το 166. Μου είπανε να βγάλω τα ρούχα μου γιατί λιώνανε πάνω μου. Εγώ το μόνο που σκεφτόμουν ήταν να μη χάσω τις ασιθσήσεις μου. Γιατί καταλάβαινα ότι μόνο εγώ ΄μπορούσα να να σώσω τον εαυτό μου. Φώναζα θεε μου βοήθησε με γιατί μόνο εσύ μπορείς».
loading...
Δεν υπάρχουν σχόλια: