Νίκος Γαλανός: «Ραγίζει καρδιές» η πρώην σύζυγος του Κατερίνα Μαραγκού – «Δεν φοβόταν, μου έλεγε…»

Νίκος Γαλανός: «Ραγίζει καρδιές» η πρώην σύζυγος του Κατερίνα Μαραγκού – «Δεν φοβόταν, μου έλεγε…»

Νίκος Γαλανός: «Ραγίζει καρδιές» η πρώην σύζυγος του Κατερίνα Μαραγκού – «Δεν φοβόταν, μου έλεγε…»

Μια πάρα πολύ δυσάρεστη είδηση έγινε γνωστή το αργά το απόγευμα της Δευτέρας (19/5). Συγκεκριμένα, έγινε γνωστό ότι έφυγε από τη ζωή σε ηλικία 79 ετών ο Νίκος Γαλανός.

Ο γνωστός ηθοποιός πάλευε με τον καρκίνο εδώ και πολύ καιρό και τους τελευταίους μήνες είχε απομακρυνθεί από τα φώτα της δημοσιότητας, καθώς η κατάσταση της υγείας του είχε επιδεινωθεί.

Μία ημέρα μετά τον θάνατό του, η πρώην σύζυγός του, Κατερίνα Μαραγκού, μίλησε στο Πρωινό του ΑΝΤ1 και αναφέρθηκε στον γάμο τους, στην επικοινωνία που είχαν τα τελευταία χρόνια, αλλά και στο πρόβλημα υγείας που αντιμετώπιζε ο πρώην αγαπημένος της.

Όσα εξομολογήθηκε ην πρώην σύζυγος του ηθοποιού στο Πρωινό του ΑΝΤ1

«Ήμασταν νέοι, ήμασταν πολύ ερωτευμένοι. Εντάξει, κάποια στιγμή χωρίσαμε, πήρε ο καθένας τον δρόμο του. Τον τελευταίο καιρό ξανασυναντιόμασταν και ήταν πολύ όμορφα όσες φορές είχαμε βγει. Ήξερα τι περνάει, είχαμε τηλεφωνηθεί πριν λίγο καιρό, αλλά μου είχε αφήσει, δηλαδή, την ελπίδα ότι θα το ξεπερνούσε. Ότι πήγαιναν καλά οι χημειοθεραπείες αυτές.

Είχαμε μιλήσει πριν το Πάσχα, δύο μήνες πριν το Πάσχα και μου έλεγε ότι… αν όλα πάνε καλά, θα πηγαίναμε να τρώγαμε πάλι στο γνωστό μας ταβερνάκι εκεί στο Θησείο, που είχαμε συναντηθεί τον τελευταίο καιρό κάποιες φορές. Είχαμε κρατήσει αυτά τα παιδικά μας που λέγαμε τότε», ανέφερε αρχικά.

«Τον φώναζα Νικάκι και εκείνος Μαραγκουδάκι. Αυτά και γενικά τώρα που ξαναβρεθήκαμε τα τελευταία δύο χρόνια, ήταν πάρα πολύ ωραία η σχέση μας, σε ένα πολύ ωραίο φιλικό επίπεδο, αλλά με στοργή και αγάπη. Βαθιά αγάπη. Πάντα. Ήταν με χιούμορ, πάντα παίζαμε βασικά και ακόμα και ο χωρισμός μας ένα παιχνίδι ήταν, επί της ουσίας. Ένα εγωιστικό παιχνίδι “γιατί εσύ και όχι εγώ”, αυτά ξέρετε που κάνουν τα νέα παιδιά. Ελπίζω να μην ταλαιπωρήθηκε προς το τέλος. Αυτό δεν το ήθελε και δεν φοβόταν και το θάνατο.

Μου έλεγε ότι “είναι το μόνο πράγμα που δεν φοβάμαι, γιατί ό,τι γεννιέται πεθαίνει”. Όταν βγαίναμε, με κρατούσε. Δεν ντρεπόταν που δεν μπορούσε να περπατήσει καλά και το πάλευε. Ήταν σπάνιος άνθρωπος. Πολύ ακουμπλεξάριστος. Λεβέντης άνθρωπος αυτό που λέμε. Μάγκας δηλαδή. Μάγκας της ζωής ήταν ο Νίκος. Αυτό ήταν. Αλλά… Δυστυχώς εντάξει, από το να ταλαιπωρείται, δεν του άξιζε. Καλύτερα που έφυγε».

ΠΗΓΗ