Τα πρώτα κέρδη του Ολυμπιακού από την Β' Ομάδα!
Δεν το κρύβω ότι είμαι…φανατικός του Ολυμπιακού Β! Παρακολουθώ όσο περισσότερο γίνεται τα παιχνίδια της, τόσο γιατί μιλάμε για…Ολυμπιακό, όσο και γιατί πιστεύω ότι έχει καλή δεξαμενή παικτών.
Σαν μία γενική εικόνα, μετά και την χθεσινή νίκη 2-1 επί του Πανσερραϊκού στο πρώτο παιχνίδι του Ολυμπιακού Β στο Καραϊσκάκη, μπορώ να πω ένα πράγμα: η ομάδα του Ιμπαγάσα βγάζει μία καλή νοοτροπία κι ένα καλό ψυχισμό στα παιχνίδια της. Ανεξάρτητα από την ποιότητα που καταθέτει, και που εγώ πιστεύω ότι την καταθέτει προς το παρόν σε όχι μεγάλο βαθμό, βγάζει σε κάθε παιχνίδι πολύ «θέλω». Τα δίνουν όλα οι πιτσιρικάδες, είναι οι πιο πολλοί «σκυλιά του πολέμου» και δεν καταθέτουν τα όπλα σε καμία στιγμή. Κι αυτό από μόνο του είναι πολύ σημαντικό-μην ξεχνάμε ότι αντίπαλοι τους είναι άνδρες, ενώ οι ίδιοι είναι παιδιά. Αλλά με τρεξίματα, πρεσάρισμα, κυνήγι κάθε φάσης.
Σε ατομικό επίπεδο, οι ξεκάθαρα πιο έτοιμοι παίκτες είναι όπως έχω ήδη επισημάνει ο αρχηγός και κεντρικός χαφ Ξενιτίδης (22) κι ο σέντερ μπακ Μπαγκαλιάνης (21). Ο πρώτος και κόβει και δημιουργεί και δίνει τον παλμό, ο δεύτερος είναι εγγύηση για την άμυνα, με καλές ενέργειες και με την μπάλα και με τσαγανό παίκτη Ολυμπιακού.
Απλά όσο την βλέπουμε αυτή την ομάδα, τόσο και καταλαβαίνουμε ότι αρχίζουν και «βγαίνουν» κι άλλα παιδιά. Σίγουρα ο δεξιός μπακ, ο Νίκολιτς (21), που από πέρυσι στα Χανιά είχε δείξει πράγματα. Κατ΄ αρχάς έχει δυνατότητα στο επιθετικό κομμάτι, κάτι απαραίτητο για μοντέρνο μπακ. Υπήρξαν (και) χθες προωθήσεις του πραγματικά υψηλού επιπέδου: στη μία έβγαλε πάσα για γκολ, στην άλλη έκανε κούρσα σε όλη την πλευρά και σέντραρε υποδειγματικά-μόλις τρεις ημέρες πριν είχε σκοράρει στην ισοπαλία στη Λάρισα με τον Απόλλωνα.
Ο Βόσνιος ξεκάθαρα έχει καλές προδιαγραφές. Παίζει καλά τη διαγώνια κάλυψη και ξέρει να συγκλίνει σε ρόλο τρίτου στόπερ, έχοντας και καλό άλμα. Είναι δυνατός και πιεστικός, κάνει τη δουλειά του κι ανασταλτικά, θα κάνει τάκλιν και φάουλ. Αυτό που του λείπει είναι λίγη παραπάνω ωριμότητα στο παιχνίδι του: λιγότερες επιπόλαιες πάσες, βελτίωση στις σέντρες όταν βγαίνει σε θέση εξτρέμ, μεγαλύτερη προσοχή στην πλαγιοκόπηση από τα εξτρέμ και καλύτερη αποτελεσματικότητα επιθετικά, εκεί που μπορεί να κάνει ωραία απαλλαγή από δύο αντιπάλους αλλά η πάσα του να είναι κακή η, να προωθηθεί εντυπωσιακά και στο τέλος να τον κόψουν εύκολα. Όταν τον βλέπεις, όμως, να φεύγει τόσο ωραία μπροστά και παρατηρείς ότι είναι κι ένας δυναμικός μπακ με καλό κορμί, λες ότι αυτός μπορεί κάποια στιγμή να παίξει στην πρώτη ομάδα (στη φωτογραφία είναι ο πιο…ψηλά στα πανηγύρια).
Ίδιες σκέψεις σου δημιουργεί κι ο Κίτσος, όχι τόσο από πλευράς ετοιμότητας, όσο από πλευράς προσδοκίας (καθότι είναι μόλις 18 προς 19). Ο Μαρτίνς τον προτιμάει αριστερό μπακ, ο Ιμπαγάσα αριστερό εξτρέμ-κι η αλήθεια είναι ότι βγάζει ποιότητα για εξτρέμ, με μειονέκτημα την όχι πολύ καλή επαφή με το γκολ. Χθες είχε μία ενέργεια που δεν την βλέπεις εύκολα: σπριντ από αριστερά, με απαλλαγή από δυο αντιπάλους και σέντρα ακριβείας. Αλλά και δύο πάσες για γκολ σε μπουκαρίσματα στην αντίπαλη περιοχή-όπως είχε και την Τετάρτη φτιάχνοντας το γκολ του Νίκολιτς στη Λάρισα. Μοιάζει με τα καλά του σπριντ, την τεχνική και την καλή πλαγιοκόπηση να μπορεί να κάνει τη διαφορά, που είναι και το καίριο για έναν εξτρέμ. Λίγη προσοχή χρειάζεται π.χ. στην ολοκλήρωση της αντεπίθεσης, στο να τελειώσει την επίθεση του με ένα καλύτερο σουτ. Και στο αμυντικό κομμάτι είναι αποτελεσματικός, όταν το επιδιώκει. Γίνεται πάντως όλο και πιο πειστικός.
Παίκτης με ενδιαφέρον είναι κι ο Μαρίνος (21 στα 22), παίζοντας με το αριστερό πόδι από δεξιά. Κι είναι σημαντικό ένας εξτρέμ να έχει την ικανότητα να μπαίνει με τέτοια ευχέρεια στις φάσεις. Αλλά δεν είναι καλό στις τέσσερις ευκαιρίες, που είχε π.χ. χθες, να μην κάνει γκολ ούτε μία-οι φάσεις που είχε χθες ήταν για δύο γκολ. Αέρινος κυνηγός, κερδίζει φάουλ σε καλές θέσεις, γυρίζει και να βοηθήσει πίσω, κρατάει μπάλα, έχει συνεργασίες, όμως πρέπει να κυνηγήσει το ένα κλικ παραπάνω: γκολ (όπως το έκανε με τον Απόλλωνα Λάρισας στο τελευταίο λεπτό) κι ασίστ. Χρειάζεται καλύτερες τελικές και στην πάσα και στο σουτ, όπως και λιγότερο εξεζητημένες ενέργειες, που καταλήγουν πάντα στην απώλεια της μπάλας.
Από το 10άρι της ομάδας, τον Κωστή (κι αυτός 21 στα 22), περιμένω περισσότερα. Βγάζει ταλέντο στο παιχνίδι, με τις καλές του πάσες ξεκινάει καλές επιθέσεις, κυνηγάει το γκολ και καλά κάνει, δεν είναι αδιάφορος-μάχεται, έχει καλές συνεργασίες, όμως πρέπει να έχει μεγαλύτερη διάρκεια στις καλές ενέργειες στο παιχνίδι του κι όταν πάει να κάνει την πιο καλή μπαλιά να την περνάει. Κόβεται συνήθως εύκολα και πρέπει άρα να δυναμώσει, ενώ δεν αποφεύγει τα λάθη-χθες ο Πανσερραϊκός ισοφάρισε από μία επιπόλαια πάσα του, και είχε πολύ κακή εκτέλεση σε ένα φάουλ από εξαιρετική θέση. Στη θέση που παίζει χρειάζονται περισσότερες πρωτοβουλίες, να πάρεις πιο πολλές μπάλες (ο Κύπριος διακρίνεται σε αυτή τη φωτογραφία).
Ο Αποστολόπουλος (19) σήκωσε κεφάλι χθες μετά την όχι καλή εμφάνιση του στη Λιβαδειά με την πρώτη ομάδα. Έδωσε πολλές και μεγάλες μάχες σε θέση αριστερού μπακ, με επεμβάσεις που τις λες κι ηρωϊκές. Έφαγε και δύο ήττες, δεν βγήκε πολύ μπροστά, αλλά είχε πράγματι πολύ δουλειά. Σε παρόμοιο, καλό, επίπεδο ανασταλτικά ήταν κι η εμφάνιση του τις προάλλες στο 2-2 με τον Απόλλωνα Λάρισας, έχοντας και κάποιες καλές σέντρες. Ίσως αγχώθηκε παραπάνω απ΄ ότι έπρεπε στο παιχνίδι Κυπέλλου της πρώτης ομάδας με το Λεβαδειακό.
Ο Κινκουέ (20) νομίζω ότι έκανε χθες το πιο βελτιωμένο παιχνίδι του. Όχι ότι δεν είχε πάλι δύο ασόβαρες στιγμές, ενώ έφαγε και μία ντρίμπλα παίρνοντας κίτρινη, ωστόσο έδωσε αυτή τη φορά πολλές λύσεις ως δεξιός στόπερ με άμυνες που έβγαλε και πραγματικά βελτιώνεται, όπως κι ο Βοίλης (21 στα 22) που ήταν μέσα σε τρεις φάσεις για γκολ, έχασε τις δύο με όχι καλά τελειώματα, αλλά δικαιώθηκε στην τρίτη, εκμεταλλευόμενος το μεγάλο λάθος του αντίπαλου γκολκίπερ από δική του όμως ασφυκτική πίεση. Έχει καλές κινήσεις για να πάρει μπάλες στην περιοχή και να τελειώσει τις φάσεις κι εκεί πρέπει να επικεντρωθεί, όπως και στις συνεργασίες και στις πάσες με τη μία, αυτά δηλαδή που τα έχει-κι όχι στις προσωπικές ενέργειες που δεν τις έχει.
Ο γκολκίπερ Στουρνάρας (κι αυτός 20 στα 21) κατά βάση χθες δεν είχε δουλειά, σε αντίθεση με το παιχνίδι στη Λάρισα, όπου είχε καλές και σημαντικές επεμβάσεις. Το γκολ του Πανσερραϊκού ήταν ένα πράγματι δύσκολο σουτ, αλλά πρέπει να κοιτάξει να δουλέψει με τα πόδια.
Αλλαγές για λίγα λεπτά πέρασαν οι Λιάτσος (που ως 10άρι πρόλαβε κι έδειξε πράγματα, μπρος και πίσω-ιδίως μία φορά που πάτησε περιοχή και μία άλλη με έξοχη επιστροφή στην άμυνα), Τσέλιος και Ντόι.
Άφησα τελευταίο τον Σουρλή, καθότι λογίζεται παίκτης της πρώτης ομάδας και το έδειξε με τις πολλές καλές ενέργειες του στη μεσαία γραμμή, τόσο ανασταλτικά, όσο και δημιουργικά, καθότι και άμυνες καλές έβγαλε και πάσες για φάσεις και μπούκαρε κερδίζοντας το πέναλτι, βγαίνοντας πρώτος στην μπάλα από τον αντίπαλο μπακ.
Κάτι τελευταίο: το παιχνίδι της Τετάρτης στα Τρίκαλα θα είναι ένα τεστ για τον Ολυμπιακό Β. Διότι, όπως αποδείχθηκε άλλο είναι να παίζεις στην Αθήνα (με ΠΑΟΚ 3-1, ΑΕΛ 1-0, Πανσερραϊκό 2-1) κι άλλο στην αφιλόξενη επαρχία (Απόλλων Λάρισας 2-2). Οι μικροί πρέπει να δείξουν και σε σκληρές έδρες ότι είναι ανθεκτικοί και αξίζουν να βρίσκονται στον προθάλαμο της πρώτης ομάδας. Θα είναι ένα τεστ χαρακτήρα.
Άσχετο: στο ντέρμπι του ΟΑΚΑ η απογοήτευση ήταν σαφώς ο Παναθηναϊκός-χειρότερα τελειώματα είναι δύσκολο να έχουν ξαναγίνει σε ένα τέτοιο παιχνίδι, στην κυριολεξία δεν έγινε όχι ένα, αλλά ούτε…μισό καλό σουτ από Παλάσιος, Μακέντα κι Αϊτόρ, που είχαν τις λίγες, αλλά μεγάλες ευκαιρίες. Μία ομάδα «από φλυαρία άλλο τίποτα», που έμοιαζε να μην ξέρει τι να κάνει την μπάλα που της άφησε η ΑΕΚ και που ναι μεν μπορούσε να ισοφαρίσει σε τρεις στιγμές, αλλά και να φάει πολύ γρήγορα το 2-0, ενώ γλίτωσε στο τέλος δύο γκολ σε εντελώς οριακές φάσεις οφσάιντ στα γκολ του Τσούμπερ.
Δεν είδα καλά προετοιμασμένο τον ΠΑΟ, αφού μπήκε τραγικά στο ντέρμπι, ούτε μου άρεσε το κουτσάρισμα του Γιοβάνοβιτς, ειδικά η αλλαγή του Αϊτόρ, μοναδικού που κάτι πήγαινε να κάνει μπροστά-ο Βιτάλ ήταν μηδενικό! Άξιον απορίας πώς έμεινε 90 λεπτά στο ματς ο Βιγιαφάνιες, που εκτός των άλλων στο μοναδικό γκολ καθόταν και κοίταζε τον σκόρερ Σιμάνσκι. Χαμηλού επιπέδου έδειξε ο στόπερ Σάρλια, η δε ενέργεια του Αλεξανδρόπουλου έλειψε πολύ από τη μεσαία γραμμή.
Η ΑΕΚ ήταν αυτή που ξέραμε-έτσι παίζει ο Γιαννίκης. Και με τον Άρη ακριβώς το ίδιο έκανε, δυναμικό ξεκίνημα για δέκα λεπτά, 1-0 και μετά όλοι πίσω από την μπάλα κι αντεπιθέσεις για το 2-0 με κεντρικό άξονα τον Αραούχο. Το ίδιο και χθες, προς τι η «διαμαρτυρία» του Γιοβάνοβιτς; Η ΑΕΚ είχε το σκορ από το 2ο λεπτό (όπως το είχε ο Ολυμπιακός το σκορ από το 1ο λεπτό παίζοντας με την ΑΕΚ στο ΟΑΚΑ), ο ΠΑΟ ήταν αυτός που έπρεπε να αντιδράσει-η δε αντίδραση του στα 45 λεπτά του α΄ ημιχρόνου ήταν απαράδεκτη. Έκπληξη κι η εικόνα του Χουάνκαρ, που ήταν άφαντος επιθετικά, ενώ σε όλα τα άλλα ματς έβγαινε συνεχώς σαν εξτρέμ.
Πάνω απ΄ όλα, όμως, χθες υπήρχε μία ομάδα που κυνήγησε φανατικά τη νίκη, με παίκτες που «σκοτωνόντουσαν», που έκαναν διπλάσια φάουλ, που έπαιρναν κάρτες και μία ομάδα που πήγε να πάρει ένα ντέρμπι απλά «παίζοντας μπαλίτσα». Με τον Παναθηναϊκό να δείχνει για δεύτερη φορά, μετά το 0-0 με τον ΟΦΗ στη Λεωφόρο, ότι αδυνατεί να διαχειριστεί δύο παιχνίδια (Κύπέλλο-πρωτάθλημα) σε τέσσερις ημέρες. Και με το ποδόσφαιρο να δίνει στον Μοχαμάντι, με την ασίστ, ό,τι του είχε πάρει στο άλλο ντέρμπι, με τον Ολυμπιακό, με την…ασίστ στον Ελ Αραμπί…
Κεντρικό συμπέρασμα, βέβαια, ότι η ΑΕΚ είναι διεκδικήτρια του τίτλου, σε αντίθεση με τον ΠΑΟΚ. Και το γράφω από τώρα ότι θα είναι δύσκολη η αγωνιστική η επόμενη για τον Ολυμπιακό, έχοντας να παίξει με τον εξαιρετικό Άρη (που είναι σε ίδιο επίπεδο με την ΑΕΚ) την Κυριακή μετά από παιχνίδι στο Βέλγιο την Πέμπτη με την 2η στη βαθμολογία Άντβερπ, ενώ η ΑΕΚ έχει να παίξει στην Τρίπολη, με την καλή ομάδα του Αστέρα, τον οποίο τρία χρόνια κερδίζει μέσα στο σπίτι του.
loading...
Δεν υπάρχουν σχόλια: