Ναι, αυτό είναι πρωτάθλημα!
Στην Αγγλία, οι δύο ομάδες του Μάντσεστερ έχουν πάρει κεφάλι και χτίζουν ήδη διαφορά από τους διώκτες τους. Στην Ισπανία, η Μπαρτσελόνα δεν έχει χάσει ούτε πόντο. Στην Ιταλία, η Νάπολι και η Γιουβέντους συνεχίζουν τις άπταιστες διαδρομές τους, έχοντας τεράστια διαφορά από τους υπόλοιπους. Στην Γαλλία, η Παρί Σεν Ζερμέν έχει μετατρέψει το πρωτάθλημα σε μουσικοχορευτικό σόου.
Κι εδώ;
Εδώ, ο πρωταθλητής Ολυμπιακός βρίσκεται ήδη στο -5 από την κορυφή, οι δύο Δικέφαλοι πετούν βαθμούς δεξιά κι αριστερά και ο ταπεινός Πανιώνιος έχει την δυνατότητα, αν περάσει νικηφόρα από την Λαμία, να κοιμηθεί για 15 ημέρες (λόγω της διακοπής λόγω εθνικών ομάδων) μόνος στην κορυφή της Super League, έχοντας την δυνατότητα την επόμενη αγωνιστική που φιλοξενεί τον Ολυμπιακό, να πάει την διαφορά από τους Πειραιώτες στο +9!
Αυτό το πρωτάθλημα θέλουμε; Μήπως, όλο αυτό δεν συμβαίνει και ζούμε μία παραίσθηση;
Δεν ξέρεις τι σου ξημερώνει...
Αυτό δεν ευχόμασταν μια ζωή; Να υπάρξει μία μέρα που θα γίνουμε Αγγλία. Που ο τελευταίος θα μπορεί / θα έχει δικαίωμα να κερδίσει τον πρώτο. Που ο φτωχός, θα κοιτάει στα μάτια τον πλούσιο. Μία μέρα που δεν θα ξέρεις τι σου ξημερώνει, που κανένα αποτέλεσμα δεν θα είναι σίγουρο εκ των προτέρων.
Έβαζε κανείς το χέρι του στη φωτιά ότι ο Παναθηναϊκός των χιλίων προβλημάτων θα κέρδιζε αέρα τον ΠΑΣ Γιάννενα; Ήταν κανείς σίγουρος ότι ο ΠΑΟΚ θα ξεμπέρδευε αβρόχοις ποσί από τον κάμπο απέναντι στην ΑΕΛ; Στοιχημάτιζε κανείς το σπίτι του (όπως άλλες χρονιές) ότι βρέξει - χιονίσει ο Ολυμπιακός θα λύγιζε τον Ατρόμητο; Ήταν κανείς βέβαιος ότι η σούπερ φορμαρισμένη και αήττητη ΑΕΚ, που ήξερε τις γκέλες όλων των υπολοίπων, θα είχε εύκολο έργο στην Τρίπολη απέναντι στον Αστέρα που δεν είχε κάνει σεφτέ;
Το απρόβλεπτο γεννά ενδιαφέρον. Το απρόβλεπτο δημιουργεί καλή έξωθεν μαρτυρία. Το απρόβλεπτο αυξάνει την αξιοπιστία του προϊόντος που τόσα χρόνια είχε δεχθεί τόσα ανεπανόρθωτα πλήγματα, με αποτέλεσμα να εκμηδενιστεί η εμπορική του αξία. Το ξεκίνημα της φετινής Super League είναι μία αχτίδα φωτός σε μία λίγκα που είχε φτάσει σχεδόν στον πάτο.
Χάνουν οι μεγάλοι, αήττητοι οι «μικροί»
Ποιος θα το ‘λεγε πως από την 6η κιόλας αγωνιστική όλοι οι εκπρόσωποι του τέως ΠΟΚ θα έχουν τουλάχιστον από μία ήττα! Κι όχι μόνο αυτό. Ποιος θα περίμενε ότι οι μοναδικές αήττητες ομάδες (πλην του ΠΑΟΚ που έχει ένα από τα μεγαλύτερα μπάτζετ της κατηγορίας) θα είναι ο Πανιώνιος, ο Ατρόμητος και ο ταπεινός Λεβαδειακός; Μπορεί το θέαμα να μην βγάζει μάτια, μπορεί τα γκολ να παραμένουν λίγα, αλλά οι μικροί έχουν ξεθαρρέψει για τα καλά και έχουν βρει τον τρόπο να βάζουν δύσκολα στους μεγάλους. Θέλετε ένα ακόμα παράδειγμα; Δύο από τις τρεις εκτός έδρας γκέλες του ΠΑΟΚ είναι με τις δύο ομάδες που βρίσκονται στις δύο τελευταίες θέσεις της βαθμολογίας (ΑΕΛ, Απόλλων Σμύρνης)!
Οι διαιτητές σφυρίζουν ότι βλέπουν!
Το απόλυτο 50-50 είναι μία ουτοπία. Ακόμα και ρομπότ να διευθύνουν τα παιχνίδια λάθη υπήρξαν και θα συνεχίζουν να υπάρχουν ακόμα κι αν το Video Assistant Replay μπει στην ζωή μας.
Μόνο που φέτος τα λάθη δείχνουν να είναι ανθρώπινα. Διότι είναι μοιρασμένα. Χωρίς κάποια κατεύθυνση. Χωρίς ομάδες που ευνοούνται συστηματικά και άλλες που βρίσκονται μονίμως στο στόχαστρο.
Με εξαίρεση δύο… καραμπινάτες περιπτώσεις που υπήρξε εύνοια των μεγάλων (το πέναλτι του Βάτσιου στο Λαμία - ΑΕΚ και το πέναλτι του Κουτσιαύτη στο Ολυμπιακός - Αστέρας Τρίπολης), έχουν εκλείψει οι χοντράδες και τα γερά σπρωξίματα.
Ακόμα και τα παράπονα είναι μοιρασμένα. Ο Ολυμπιακός μπορεί να διαμαρτύρεται για το παιχνίδι στην Ξάνθη, η ΑΕΚ φωνάζει για την διαιτησία στα Γιάννενα, ο Παναθηναϊκός στην Κέρκυρα, ο ΠΑΟΚ στην Λάρισα, ωστόσο το ζύγι είναι πολύ πιο μοιρασμένο από άλλες εποχές.
Όταν όλοι παραπονιούνται / γκρινιάζουν τότε μάλλον κάτι καλό πρέπει να γίνεται, μάλλον έχει γίνει ένα μικρό βηματάκι προς τα εμπρός.
Είναι άγνωστο, αν αυτό θα κρατήσει τελικά για όλη την χρονιά. Όσο κρατάει όμως, είναι ωραίο. Ας το χαρούμε, όσο περισσότερο γίνεται…
*sdna.gr
loading...
Δεν υπάρχουν σχόλια: