Αυτός είναι ο υπαίτιος για τα χάλια του Ολυμπιακού
Αν δεν είναι τώρα, που εν βρασμώ ψυχής - «εγκλήματα» συνήθως γίνονται και γι’ αυτό - καλό είναι να αποφεύγονται οι ακροβασίες, ώστε οι προβληματισμοί να αναλύονται διεξοδικά υπό καθεστώς γαλήνης και οι όποιες αποφάσεις να λαμβάνονται εν ηρεμία και όχι υπό τρικυμιώδεις διαταραχές, θα είναι αύριο, μεθαύριο, αντί-μεθαύριο.
Θα… είναι όμως, βρέξει-χιονίσει, όπως τα κατάφερε ο Μπέσνικ Χάσι και όχι όπως του ήρθαν τα πράγματα, γιατί αυτός είναι ο υπαίτιος. Το επισημαίνω με όλη τη σημασία της λέξης «υπαίτιος» και θα το εξηγήσω αργότερα, χωρίς να παρασύρομαι από τη γενική κατακραυγή και ούτε γιατί επιδιώκω να γίνω αρεστός στη μάζα, κάνοντας primo secondo στο ίδιο tempo απόγνωσης-αντίδρασης των ερυθρόλευκων λαϊκών δικαστηρίων.
Είτε τον αποδοκιμάσω εγώ και κάποιοι άλλοι συνάδελφοι μου, είτε τον περάσουν γενεές δεκατέσσερις τα καυστικά πρωτοσέλιδα και άρθρα των επόμενων ωρών, ημερών, εβδομάδων, είτε κορυφωθούν οι γενικευμένες διαμαρτυρίες του κόσμου του Ολυμπιακού, στοχευμένες ευθέως προς το πρόσωπο του Κοσοβάρου τεχνικού για τα μαύρα χάλια που παρουσιάζει η ομάδα αλυσιδωτά, οι συνθήκες και η όλη κατάσταση είναι τέτοιες, που τον καθιστούν εκ των πραγμάτων αναλώσιμο, αργά ή γρήγορα.
Δεν θα είναι το «φευγιό» του άμεσο, θα είναι λιγάκι πιο μετά. Η ημερομηνία λήξης του, φαίνεται ξεκάθαρα πλέον από την αδειανή από άμμο κλεψύδρα του (σύντομου όπως εξελίσσεται) βίου του στο λιμάνι.
Οι ελέφαντες και το κουνούπι
Μάνι μάνι, ο Ολυμπιακός, προτού σβήσουν ακόμα οι αρνητικές εντυπώσεις από τα απανωτά άσχημα αποτελέσματα σε Ελλάδα και Ευρώπη και, ιδίως, από την προβληματική, «άρρωστη» παρουσία του σε αυτά, αφού στα δύο κολλητά «Χι» στη Λίγκα και στο πρωτοφανές (και μοναδικό για εντός έδρας παιχνίδι του στο διεθνές στερέωμα εδώ και δεκαετίες!) εφιαλτικό βράδυ που έζησε κόντρα στην Σπόρτινγκ, προσμετράται και εκείνη η τυχερή, στο Περιστέρι, «αναιμική» του νίκη επί της Λαμίας (από την οποία δέχθηκε διψήφιο αριθμό τελικών φάσεων, άλλο τούτο και πάλι, μετά τα τρία δοκάρια και τον ορυμαγδό των σοκαριστικών τετ α τετ του Καπίνο με τους Πορτογάλους επιθετικούς στο Καραϊσκάκη τις προάλλες!), έχει κιόλας μπροστά του το πρώτο μεγάλο ντέρμπι της χρονιάς.
Την Κυριακή πάει στο ΟΑΚΑ, για να αντιμετωπίσει με μειονέκτημα ηθικού και ψυχοσύνθεσης, την ΑΕΚ, σε μια κόντρα που στις παρυφές της αναδεικνύει, συν τοις άλλοις, και την ιδιαιτερότητα της εχθρότητας ηγεσιών (Μελισσανίδη-Μαρινάκη), άρα αμβλύνεται περισσότερο ο παράγων γόητρο καθώς μπαίνει στο παιχνίδι και ο προσωπικός εγωισμός των κεφαλών. Και ως γνωστόν, όταν μαλώνουν οι ελέφαντες την πληρώνουν τα κουνούπια…
Δεν θέλει, συνεπώς και ρώτημα, κατά πόσο επισφαλέστερη θα γίνει η παρουσία του προπονητή στον πάγκο των πρωταθλητών, σε μια μόλις εβδομάδα από σήμερα, στην περίπτωση που χαθεί το ματς.
Παίξει, δεν παίξει μπάλα ο Ολυμπιακός, αδικηθεί, δεν αδικηθεί, σταθεί άτυχος ή τυχερός, οι όποιες πιθανές αρνητικές εντυπώσεις, θα δυσχεράνουν ακόμα πιο πολύ την ήδη δυσμενή θέση στην οποία βρίσκεται ο Μπέσνικ Χάσι.
Ο οποίος δεν σώζεται καν, ακόμα και από μια θετική έκβαση της κιτρινοκόκκινης μονομαχίας, γιατί με το αγύριστο κεφάλι που κρατάει ο διόλου ευέλικτος αυχένας του, αυτός δείχνει με τις επιλογές του ότι τον διακρίνει άγνοια κινδύνου!
Και όταν έχεις μπροστά σου, μετά την ΑΕΚ, ταξίδια σε Τορίνο και Βαρκελώνη, αντιμετωπίζοντας Γιουβέντους και Μπαρτσελόνα, σε παιχνίδια που το ενδεχόμενο να βρεθείς στο «πολλά με λίγα» και με ακόμα δύο ντέρμπι ενδιαμέσως, εναντίον ΠΑΟΚ και Παναθηναϊκού, αν δεν αλλάξει γρήγορα μυαλά ο Χάσι… θα τη χάσει τη δουλειά του.
Και δεν θα του φταίει κανείς και τίποτε άλλο, εκτός από το ξεροκέφαλο του. Το μπερδεμένο μυαλό του.
-Που νομίζει, ότι επειδή η διοίκηση του έκανε όλα τα χατίρια, φέρνοντας στον Πειραιά όποιον (μα όποιον) παίκτη της υπέδειξε να μεταγράψει - προνόμιο που ουδείς άλλος προκάτοχος του, ούτε ο καν ο Ερνέστο, δεν απόλαυσε, στον απόλυτο βαθμό ικανοποίησης των εισηγήσεων του! - θα βρίσκεται εσαεί στο απυρόβλητο.
-Που θεωρεί ότι επειδή «έβαλε» τον Ολυμπιακό ξανά στους ομίλους του C.L. αποφέροντας γερά έσοδα στα ταμεία της ΠΑΕ, θα παίζει με τη φωτιά επίμονα και…κουφιοκέφαλα, ξεπερνώντας τα όρια ανοχής και υπομονής.
-Που επειδή του αναγνωρίστηκε (και δημόσια από τον Βαγγέλη Μαρινάκη, το απόγευμα της κλήρωσης των ομίλων στη Νιόν) το υψηλό (πράγματι) ποσοστό επιτυχίας του να γυρίσει ο Ολυμπιακός στα γνώριμα ευρωπαϊκά σαλόνια του, θα τύχει… αιώνιας ασυλίας, ακολουθώντας παράλληλο δρόμο με τη… λογική!
Με τις επιλογές του, τις εμμονές του - «άλλος»… Μπέντο μας βρήκε- και τα «δικά του παιδιά», κοντέψαμε να ξεχάσουμε αυτό το πώς το λένε οι προπονητές όλου του κόσμου για την 11άδα που κερδίζει και δεν αλλάζει!
Ο Χάσι το μετέτρεψε… σε 11άδα που δεν νικά στο πρωτάθλημα και από θαύμα την σκαπουλάρει και δεν γελοιοποιείται (αν δεν ήταν δοκάρια, Καπίνο και η αγάπη της θεάς τύχης με το μέρος των ερυθρολεύκων) με την έκταση του σκορ εις βάρος της, μένει και συνεχίζει, σχεδόν ίδια και απαράλλακτη. Πλην ίσως θέσεων και ρόλων των ίδιων ποδοσφαιριστών στο ίδιο σχήμα.
Χαμένοι, πεσμένοι, κουρασμένοι
Στους ίδιους σχεδόν παίκτες που στηρίχθηκε για να πάρουν τον αγώνα στα Πηγάδια και απέτυχαν (αφού οι δύο χαμένοι βαθμοί φέρνουν κοντά σε ήττα σε βάθος χρόνου στη διαδρομή του πρωταθλήματος), στους ίδιους πόνταρε για να κάνουν παιχνίδι κυριαρχίας στο ματς με τη Σπόρτινγκ και αντί για κυρίαρχοι κατάντησαν «υποτακτικοί» των Πορτογάλων.
Στους ίδιους, μέσες άκρες, πόνταρε για την ανάκαμψη με απαρχή τον Αστέρα, διαφοροποιώντας θέσεις και αρμοδιότητες στο γήπεδο. Λες και τους… επιβράβευσε το Σάββατο, για τις προηγούμενες καλές εμφανίσεις τους.
Λες και θέλησε να εκμεταλλευθεί την κεκτημένη ταχύτητα της ρέντας και της ανεβασμένης ψυχολογίας τους προκειμένου να συμπαρασύρουν με την ορμητική διάθεση τους όλη την ομάδα!
1) Τον Ζιλέ, τον ξανά-βάφτισε δεξί μπακ, ύστερα από τόσα χρόνια που την… έχει ξεχάσει τη θέση από την κοινή εποχή τους στην Άντερλεχτ, αγνοώντας τις δύο θαυμάσιες, «εξειδικευμένες» λύσεις που έχει, για το συγκεκριμένο πόστο στο άκρο της άμυνας (Ομάρ, Φιγκέιρας).
2) Με την Σπόρτινγκ έπαιξε με… τρία «10άρια», θυσιάζοντας ένα απαραίτητο ντουμπλάρισμα κόφτη στο κέντρο και το Σάββατο… δεν είχε κανένα! Ή μάλλον παρουσίασε δύο «ψευτοδέκαρα»! Πρώτα τον Μάριν και κατόπιν τον Οφόε. Τον Φορτούνη τον… ξέχασε στις αλλαγές του κι ενώ έβλεπε ότι δεν του έβγαινε τίποτα στο δημιουργικό κομμάτι για να διασπάσει το αριστοτεχνικό στήσιμο του Αστέρα από τον Σάββα Παντελίδη!
Είπαμε να τον συμμορφώσει τον διεθνή επιθετικό μέσο, αλλά όχι κιόλας να τον αγνοεί επιδεικτικά!
3) Επέλεξε ξανά για 11άδα τον Καρσελά, ο οποίος μαζί με τον Μάριν, ειδικά όμως ο Βελγοαλγερινός, θέλει μια μπάλα μόνος του. Νομίζεις, πολλές φορές, ότι την έχει δεμένη με σχοινάκι και το μόνο που κάνει είναι να την «ζαλίζει» την… άτιμη, φέρνοντάς την από το δεξί στ' αριστερό!
Οι ίδιοι και οι ίδιοι, αυτούς τους συγκεκριμένους (περίπου αποκλειστικά) που εμπιστεύεται να τον ξελασπώσουν, άσχετα αν αγωνίστηκαν τρίτο 90άλεπτο μέσα σε ακριβώς μία εβδομάδα!
Γιατί; «Πρέπει» όλες οι μεταγραφές του προπονητή να παίζουν ντε και καλά; Τα ίδια είχαμε αντιληφθεί και μετά την Σπόρτινγκ. ΟΚ, το… εμπεδώσαμε!
4) Φελίπε Πάρντο: Μάλλον ο καλύτερος (συγκριτικά με τη γενικότερη μετριότητα) στο «αναιμικό 1-0» με τη Λαμία, εκτός αποστολής στην Ξάνθη! Μπαίνει αλλαγή με ανεξήγητη χρόνο-καθυστέρηση την Τρίτη στο Champions League και παραλίγο να αφήσει άλαλη την ποδοσφαιρική Ευρώπη με ολική επαναφορά αποκλειστικά από τα δικά του πόδια.
Μερικές ημέρες αργότερα δεν του αναγνωρίζεται ο παρ' ολίγον ατομικός άθλος με την Σπόρτινγκ και μένει στον πάγκο.
Δεν δέχομαι να παρακολουθήσω τις αιτιάσεις που κυκλοφορούσαν όλο το βράδυ χθες στα social media περί παραγκωνισμού του Κολομβιανού επειδή… εξέθεσε την τεχνική ηγεσία με τα δύο προσωπικά του γκολ στην πρεμιέρα των ομίλων!
Να έχει και τη φωλιά του λερωμένη, να ακουμπάνε οι πατούσες του στην κόψη του ξυραφιού και να μη χαμπαριάζει ούτε στην τήρηση των προσχημάτων;
Εκτός κι αν το έχει πάρει απόφαση, προτού αποφασίσουν άλλοι για του λόγου του…
*** Αν πάψει ο Καπίνο να «ισοφαρίζει» τα καλά με τα κακά του στο ίδιο ματς, μόνο θετικά σχόλια έχει να αποκομίζει από τις εμφανίσεις του. Πάλι γλίτωσε τον Ολυμπιακό από τα χειρότερα. Δύο τετ α τετ έσωσε πριν την ισοφάριση. Και αυτή τη φορά δεν εξέθεσε τον εαυτό του με τραγικό λάθος-φάβα γκολ.
*** Ο Σάββας Παντελίδης ανήκει στην κατηγορία των αξιόλογων Ελλήνων προπονητών. Και, μάλιστα, θα συμπληρώσω ότι ίσως να είναι και αδικημένος μέχρι τώρα στην καριέρα του, έχοντας πάρει από ελάχιστες έως καθόλου ευκαιρίες αναβαθμισμένης πρόκλησης, ούτως ώστε να αποδείξει ο άνθρωπος τις πραγματικές ικανότητές του. Βέβαια, εδώ που τα λέμε, έτσι όπως παίζει ο Ολυμπιακός του Χάσι τελευταία, δεν θέλει και πολύ κόπο να τον προβλέψεις και να τον διαβάσεις.
*** Ανεξαρτήτως… ο Μουνάφο επαναφέρει την μπάλα καθαρά απέξω και εξελίσσεται η φάση από την οποία κερδίζει ο Αστέρας το πέναλτι στο χέρι του Ρομαό. Ένα άουτ που τελικά γίνεται γκολ. Αλλαγή στην ΕΠΟ, κάθαρση, διαφάνεια, δικαιοσύνη. 50-50. Ναι! Εδώ γελάμε.
sportdog
loading...
Δεν υπάρχουν σχόλια: