Ads Top

Κόλκας για... αλατιέρα, Παναιτωλικό, Κίτσιου και άλλα...


Ήταν μία πολύ ωραία περιπέτεια που την ευχαριστήθηκα με πολύ γέλιο και μία νίκη – πρόκριση της ομάδας για τη φάση των 8 του κυπέλλου. Έγιναν πολλά σε αυτό το διήμερο. Γράφει ο Σταύρος Κόλκας…

Έχουμε πλάκα ως Έλληνες πραγματικά. Συζητάμε για την κακοκαιρία έναν μήνα και όταν αυτή έρχεται ο μηχανισμός δεν είναι έτοιμος να την αντιμετωπίσει. Κωμωδία σκέτη. Αυτό που έγινε το μεσημέρι της Τρίτης στη Θεσσαλονίκη, είναι η απόλυτη ξεφτίλα.

Μετά το πάγωσε η τσιμινιέρα, ακούσαμε και το πάγωσε η αλατιέρα. Πραγματικά ρε μαλάκες, πόσο προσπάθεια χρειάζεται για να το καταφέρει κάποιος αυτό;



Ήταν και ένα τεστ αλληλεγγύης όμως. Να περπατάς από το κέντρο προς το αεροδρόμιο και να περιμένεις να σε πάρει κάποιος. Όπως και έγινε. Με έβαλε στο αμάξι του ένας άγνωστος, έχοντας έναν ακόμη άγνωστο μέσα, με πήγε μέχρι την Καλαμαριά και ο άλλος άγνωστος που ήταν μέσα για να ανταποδώσει το καλό με πήγε μέχρι το αεροδρόμιο. Ωραίοι τύποι, αξιαγάπητοι.

Η Θεσσαλονίκη το κρατά ακόμα αυτό το χαρακτηριστικό. Δεν είναι μία άγρια πόλη. Η Αθήνα το έχει χάσει, είναι μία παραδοσιακή μεγαλούπολη. Δεν μπορεί ο ένας να αισθανθεί άνετα με τον άλλο. Το έζησα όταν την άφησα το 1997, απλά τώρα είναι σε πολύ μεγαλύτερο βαθμό.

Τελικά πετάξαμε για Άκτιο με το αεροδρόμιο άσπρο και κανένας να μη πετάει εκείνη τη στιγμή. Όπως και να έχει είσαι δαγκωμένος, μέχρι να σκεφτείς πως στον Πύργο Ελέγχου έχουν πρωτόκολλο και οι άνθρωποι που βρίσκονται εκεί είναι κάτι παραπάνω από επαγγελματίες.

Περιπέτεια είχε και η διαδρομή Άκτιο – Αγρίνιο. Με αρκετή βροχή, ίσως ο χειρότερος δρόμος της χώρας, με πτώματα ζώων κάθε πέντε χιλιόμετρα δεξιά κι αριστερά και φως πουθενά. Και επειδή την κάνουμε τη διαδρομή αρκετά χρόνια, πραγματικά αναρωτιέμαι αν ενδέχεται ποτέ να ρίξουν ένα ευρώ σε εκείνη την περιοχή. Η Δυτική Ελλάδα πραγματικά είναι για το ανάθεμα. Τους έχουν γραμμένους τους ανθρώπους εκεί.

Αφού πήγαμε στο αγαπημένο Αγρίνιο και δοκιμάσαμε τα παϊδάκια του, σκοτώνοντας εντυπωσιακά τη διατροφή για μία μέρα, ήρθε η ώρα του αγώνα. Θα γίνει δεν θα γίνει, κανένας δεν ήξερε. Τελικά έγινε και θα κέρδισε η ομάδα που θα ήταν πιο έξυπνη.

Κερδίσαμε απλούστατα γιατί ο Ίβιτς σκέφτηκε μόνο το αποτέλεσμα, έκανε το σωστό, κλείδωσε πρώτα την άμυνά του και έψαξε με υπομονή τη στιγμή που θα πετύχει το εκτός έδρας γκολ. Κινδύνεψε ουσιαστικά μία φορά, πάλι από λάθος του Βαρέλα και δεν χρειάστηκε 25 τελικές για να πετύχει τα δύο του γκολ.

Ακολουθεί αντιεμπορικό κείμενο.

Το χάρηκα για τον Κίτσιου, γιατί είναι τόσο άδικο αυτό που γίνεται με το συγκεκριμένο παιδί. Το πιο χαμηλό συμβόλαιο της ομάδας, ποτέ δεν θα παραπονεθεί, όταν θα μπει στο γήπεδο θα είναι πάντα στο 100% και την κάνει πάντα τη δουλειά του.

Είναι ο παίκτης που χρειάζεται στο ρόστερ. Χρήσιμος για το ροτέισον, που δεν επιβαρύνει την ομάδα οικονομικά – ψυχολογικά, εργάτης από τους λίγους. Δεν είναι ο Καφού της Μενεμένης, αλλά το να μιλάς άσχημα για αυτόν επειδή δεν… βελτιώθηκε είναι μάλλον άδικο.

Το ακραίο μπακ, είναι πρώτα μπακ. Το πρώτο που οφείλει να κάνει είναι να καλύπτει τα νώτα του. Αυτό ο Κίτσιου μια χαρά το κάνει και με αυταπάρνηση. Δημιουργικά δεν έχει την ποιότητα του Μάτος, όμως για τον ΠΑΟΚ του ελληνικού πρωταθλήματος μια χαρά είναι.

Όταν κράζεις λοιπόν τον Κίτσιου, να ξέρεις πως κράζεις ένα παιδί δικό σου που δεν σαλιαρίζει και τα δίνει όλα. Και μπροστά στον Μπακάκη που έχει κάλυψη ο Γκάλο στην ΑΕΚ, τον κανένα που έχει ο Φιγκέιρας στον Ολυμπιακό και τον Κουλιμπαλί που πήρε ο Παναθηναϊκός από τον Πλατανιά ως βασικό και έγινε άμεσα κάλυψη του Μέστο, δεν έχει να ζηλέψει τίποτα πλην των συμβολαίων τους. Προσωπικά τον θεωρώ πιο σταθερό παίκτη απ όλους αυτούς.

Ξέρω, δεν πουλάει αυτό, χρειαζόμαστε παίκτες για να βρίζουμε. Στον δικό σας ΠΑΟΚ. Στον δικό μου ας βρίζουμε όσους λιγότερους γίνεται. Ή να βρίζουμε αυτούς που το αξίζουν. Μιας και πλέον δεν γίνεται να μη βρίζουμε κανέναν.

Ακολουθεί εμπορικό κείμενο.

Μεταγραφικά, περιμένουμε ακόμη τον Ανσαριφάρντ που ο ατζέντης του έκανε μία γύρα σε όλους τις ομάδες ζητώντας να πάρουν και τον Μασούντ. Ποδοσφαιριστής κοντίσιονερ κανονικά.

Θεωρώ λάθος που ασχολούμαστε με τον παίκτη ακόμα. Σε βρίσκει ο ατζέντης του στην ανάγκη και σου συμπεριφέρεται σαν σκουπίδι. Να σπρώξει δύο παίκτες, να φτιάξει για τα καλά τον Πανιώνιο ανοίγοντάς του την πόρτα και εσύ να είσαι με δύο επιπλέον συμβόλαια που δεν βάζεις το χέρι σου στη φωτιά πως έχουν τα στοιχεία για υψηλό επίπεδο.

Εγώ προτιμώ τον Μπολί. Παιδί δύσκολο απ όσο μαθαίνω, αλλά με χαρακτηριστικά διαφορετικά από αυτά που έχουν οι υπάρχοντες φορ. Που μου δίνει τη δυνατότητα να παίξω και 4-4-2, που μπορεί να παίξει και μόνος του. Τα δεδομένα δεν είναι δύσκολα πλέον, μπορούμε να τον πάρουμε και μακάρι να πάμε σε αυτόν.

Για εξτρέμ είναι πιο εύκολη η αγορά και δεν αποκλείεται στα κοντά να ακούσουμε για κάποιο όνομα.

sdna
Ακολουθήστε το Live-sports365.com στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις
loading...

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Από το Blogger.